Overige oorzaken voor gebitsproblemen:

Naast de eerder genoemde voedingsfouten, waarbij verlengde kiezen of haken op de kiezen ontstaan, zijn er nog een aantal andere oorzaken voor gebitsproblemen bij het konijn. Vaak zijn er dan afwijkende tanden en/of kiezen te zien of is er een natte kin te zien doordat het konijn overmatig speekselt.

We zullen de voornaamste hier voor u op een rijtje zetten:

• Abces: we voelen de schedel en vooral de onderkaak takken zorgvuldig na of er een verdikking aan de kaak te voelen is. Dit kan een aanwijzing zijn dat er een abces aanwezig is.
• Trauma: wanneer een tand door ongeluk oftewel een trauma (bijvoorbeeld ten gevolge van een klap of val) verloren gaat kan de tand na verloop van tijd weer terug groeien. Deze tand kan dan weer normaal aangroeien of  verkeerd groeien waardoor een afwijkende stand ontstaat. Soms groeit de tanden helemaal niet meer terug. De tegenoverliggende snijtanden slijten dan niet af en zullen door blijven groeien.
• Fracturen (= breuk): van de kaak waardoor de positie van de snijtanden of kiezen veranderd is.
• Gespleten kies: we zien de laatste tijd veel vaker gespleten kiezen. Een kies bestaat uit twee pulpaholtes die aan elkaar verklonken zijn. Wat opvalt is dar er vaak bij Satijn konijnen een gespleten tweede kies van de onderkaak aanwezig is met als gevolg een abcesvorming aan de onderkaak.
• Afwijkend kauwgedrag: een oorzaak kan een facialis paralyse zijn – de verstrakte kauwspieren zorgen voor een afwijkende kauwbeweging: https://www.dierenkliniekwilhelminapark.nl/dierinfo/konijn/facialis paralyse.html
• Genetisch. Er komt een genetische afwijking voor bij het konijn waarbij de bovenkaak te kort is. Hierdoor lijkt het alsof de onderkaak te lang is. Op jonge leeftijd zien we dan al de eerste problemen ontstaan. Door de malocclusie ontstaan er olifantstanden.  Als je een konijn aanschaft controleer dan zeker bij een jong konijn of de tanden goed staan!

Dit zijn gebitsproblemen waar je tegen aan kunt lopen bij een konijn dat niet eet naast de vaak goed zichtbare haken of verlengde kiezen bij ene konijn.

Zijn er andere problemen waarom een konijn niet goed eet:  jazeker ….

Het is niet altijd een gebitsprobleem waardoor een konijn niet eet en geen of weinig keutels heeft = een stille darm heeft.

Stille darm of Secundair Atonie Syndroom. Konijnen kunnen door pijn of stress plotseling een stilliggende darm of te wel ”stille darm” krijgen. Er zijn dan geen of weinig keutels te zien en de eetlust is slecht. We adviseren om bij dit soort konijnen niet af te wachten , maar met medicijnen te beginnen.

Medicatie om thuis al te starten
➢ Meloxicam 1,5 mg/ml (pijnstillend – ontstekingsremmend)
– 0,3 ml per kilogram lichaamsgewicht konijn, 2x daags
➢ Cisapride (darmstimulerend)
– 0.5 ml per kilogram lichaamsgewicht konijn, 3x daags
➢ Lactulose (licht laxerend – trekt vocht in de darmen aan)
– 1 ml per kilogram lichaamsgewicht konijn, 2x daags
➢ Dwangvoeding
– 10-15 ml per kilogram lichaamsgewicht dwangvoer, 3x daags
– Geef ook 15 ml water na ieder dwangvoer moment.

________________________________

Als deze medicijnen onvoldoende werken dan is het advies bij de dierenarts langs te gaan en het gebit na te laten kijken.

Wat doen we als een konijn niet eet en er is geen gebitsprobleem!

We voelen dan de buikholte na en vooral of er een afwijking aan de maag of darmen te voelen is en of er een afwijkende blaas te zien is. We maken dan een röntgenfoto van de buik en borstholte.

Wat kunnen we op een röntgenfoto zien wat aanleiding geeft om niet te eten:

• Een urethra-, blaas- of een niersteen of zand in de blaas.
• Gas in maag of darmen en vooral gas in de blinde darm kijken we dan na.
• Verkalking (= witting) bij de baarmoeder bij een niet gesteriliseerd konijn, met metastases (= uitzaaiingen in de longen).

Urine onderzoek: we kijken de ruien na of er aanwijzingen zijn voor een blaasontsteking, nierfalen.

Bloed onderzoek: We kijken dan na of er nierfalen is (= een verhoogd ureum/kreatinine).

Als er een verhoogd glucose aanwezig is kijken we in het bloed na of er een verhoogde DGGR lipase is. Als deze verhoogd is, is dat een aanwijzing geeft of er een pancreatitis (= alvleesklier ontsteking) is.

Verharen kan ook een probleem geven. De maaguitstroom opening kan verstopt zijn door haren en met een maagoverlading als gevolg. Ook zien we dat haarproppen vastlopen in de darmen.

Bij bepaalde kleurslagen zien we een megacolon of dysautonomie van de darmen.

Als we geen aanwijzing krijgen vanuit de röntgenfoto’s, het urine- en het bloed onderzoek, dan sturen we een konijn door voor een echografisch onderzoek van de buik. We zien steeds vaker dat er maagzweren gevonden worden. Mogelijk is dit ten gevolge van de hogere meloxicam dosering die de afgelopen jaren gebruikt worden.

————————–

Mocht u als dierenarts meer wilt weten over de problematiek dat niet gerelateerd is aan een gebitsprobleem, dan kunt u ons een email sturen dan sturen we u een antwoord terug met onze adviezen over verdere diagnostiek bij een konijn met verminderde eetust of een stille darm.